Door een vreemd toeval werd ik een paar dagen geleden (16 september) geconfronteerd met de vreemde maskeradepolitiek van mannen die niet vrouwelijk willen zijn, een vorm van gedrag die mij al jarenlang grote, soms niet te stuiten gevoelens van ergernis heeft bezorgd, vooral omdat ik als gevoelige, best wel vrouwelijk ingestelde vent in een ver, duister verleden het slachtoffer ben geworden van Stalinistisch ingestelde luitjes die uit naam van alles wat niet vrouwelijk is een machocultuur opbouwden (en in stand hielden) die in feite de ontkenning is van hun eigen, achter het masker verborgen identiteit, een identiteit die niet geaccepteerd werd binnen het algemeen geldende modebeeld (burgermansmoraal is ook een modeverschijnsel), zodat er bij de spirituele kapper een nieuw kapsel moest worden besteld.
Een vriend van me kwam op bezoek en die had het merkwaardige idee opgevat een psychologieboekje mee te nemen voor mij, helemaal niet zo een verstandig idee omdat ik in de loop der jaren weinig positieve gevoelens richting ‘psychologen (en aanverwante quasi-religieuze wijsheidleraren) hebt ontwikkeld.- hetgeen natuurlijk mede een gevolg is van de kritiekloze aanpassingswoede van dergelijke mensen, waarmee ik doel op de blinde veroordeling van alles wat buiten het als normaal geaccepteerde beeld van de reguliere menskunde valt.
Paranormale verschijnselen bestuderen was voor de Stalinistische revolutie van de jaren 60 een normaal verschijnsel.
Ikzelf heb als Utrechts studentje nog college gevolgd bij de parapsycholoog Wilhelm Tenhaef, in een sfeervol zaaltje binnen het oude universiteitsgebouw, dat de volledige ontkenning was van het moderne Uithofproject dat in de jaren 70 uit de grond werd gestampt, een kille zakelijke technocratenwereld waarbinnen geen plaats meer was voor zoiets onzakelijk als ‘buitengewoon’ gedrag.
Want daar gaat het mij om, dat met het verwerpen van alles wat para- of buitennormaal wordt genoemd, ook de buitengewone mens, de outsider, de eenling, die zijn eigen identiteit tegen alles en iedereen wil verdedigen, uit het beeld verdween.
En juist omdat ik het met die tegen het buitengewone gerichte revolutie helemaal niet eens was bekeek ik met verbazing het boekje dat mij werd overhandigd, een bundel beschouwingen van de Groningse psycholoog Jeffrey Wijnberg, die volgens de inleiding de bedoeling hebben een gezonde vorm van egoïsme aan te kweken bij mensen die ‘angstig, piekerend of gewoon ontevreden’ door de wereld van de normale mensen sukkelen…
Dat klinkt een beetje negatief, maar wanneer je psychisch gezond wilt worden dan moet je (zo begreep ik uit de inleiding) vooral jezelf niet een oor laten aannaaien door de eerste de beste praatjesmaker, ook al noemt die man zichzelf doctorandus en heeft hij een foto op de omslag van zijn boekje geplaatst waarop hij zijn helemaal niet erg mannelijke gezicht verborgen heeft achter (uitgerekend) een Stalin-snor.., zoals de foto hiernaast heel duidelijk laat zien.
INFO:
Jozef Stalin (Ioseb dze Besarionis Dzjoegasjvili) was een Sovjet-Russisch politicus die in de jaren 1920 dictatoriale macht verwierf over de Sovjet-Unie en deze tot zijn dood in 1953 bleef behouden.
Stalin was een van de bolsjewistische revolutionairen die meehielpen met de Oktoberrevolutie in Rusland.
Van 1922 tot zijn dood in 1953 was hij officieel secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie
In zijn jeugd las hij heimelijk teksten over Karl Marx en na vijf jaar priesterstudie werd hij van het seminarie verwijderd vanwege zijn revolutionaire denkbeelden.
Hij kwam in contact met de bolsjewieken en nam aanvankelijk de schuilnaam Koba aan, dat “de onbedwingbare” betekende in het plaatselijke dialect. Later, toen hij op nationaal niveau opereerde, zou hij zich Stalin laten noemen, wat een verbastering is van het woord staal (en dus “man van staal” betekent)… (Wikipedia)
Kiezen voor een man met een Stalinsnor was dus helemaal geen verstandige keuze van mijn vriend, want alles wat Stalinisme uitstraalt doet het rebelse, intelligente kind in mij, een kind dat in de jaren 70 door Amsterdamse Stalinisten naar ‘de donkere zolder’ werd verbannen, steigeren van woede, en dat kind roept vervolgens het strenge Steenbokmannetje in mij op en dat Steenbokmannetje, schrijft nu dit artikeltje, hetgeen heel gezond is volgens Jeffrey Wijnberg, vooral ook omdat hij de lezer in een zijn beschouwingen er op wijst dat elk mens uit meerdere ikken staat, hetgeen ik als Stalinisme-bestrijder volkomen met hem eens ben, hoewel ik dus nooit een vriend zal worden van mannen met een Stalin-snor, maar daar gaat het hier niet om, want als homofiele man – een personage dat niet tot de wereld van ‘De Stalen Man’ behoort – zal ik altijd worden afgewezen door ‘de man met de snor’.
Factoren die negatief gedrag in de hand werkten waren daarbij het feit dat ik me had geërgerd aan een Telegraafcolumn waarin Jeffrey op een generaliserende wijze menselijk gedrag reduceerde tot standaardrelaties die er bestaan tussen ‘De Man’ en ‘De Vrouw’, alsof het psychologische plaatje dat je opbouwt zomaar lukraak, net als de Stalin-snor, op elke willekeurige man en vrouw kan worden geplaatst, waardoor ik dus ook al met de gedachte in mijn hoofd rondliep van ‘praat gewoon voor jezelf’, en het buitennormale gegeven (waar het astrologische plaatje hieronder naar verwijst) dat ik in een wat opgefokte stemming verkeerde vanwege agressieve krachten en invloeden in mezelf, een negatief transit aspect waarbij de Stalinisme bevorderende planeten Mars (de onbedwingbare) en Saturnus (de man van staal) betrokken waren.
Met andere woorden, het gevoelige ventje in mij veranderde zo heel ineens in een snorloze, maar best wel Stalinistisch aandoende rebel, die mijn vriend voorhield dat je op moet passen voor mensen die op een onverantwoorde wijze generaliseren, omdat dat meestal onbetrouwbare opportunistische typen zijn, die met alle winden mee waaien, vooral met de harde, gure winden, waar een gevoelig type niet bijzonder ego-bewust en gezond van wordt.
Stel je toch voor, zo sprak de strenge man van staal in mij, dat je als gevoelig kwetsbaar kind naar ‘meneer de dokter’ wordt gestuurd en dat er dan ineens een grote vreemde man met een zwarte, op intimidatie van anderen gerichte snor de kamer binnen wandelt…
Zo een kind, toch al angstig omdat het in een onveilige wereld terecht gekomen is, schrikt zich dood… Dat denkt, wegwezen hier, want dit is geen mensenvriend maar de boeman uit het spookje van Roodkapje en de zeven dwergen (of zoiets…).
Zwarte Piet moet tegenwoordig verboden worden, maar waarom? Een mooie zwart geschminkte snorloze man met grote gouden oorbellen en mooie rode lippen, die pepernoten uitdeelt is toch een geschenk uit de hemel van God de Kindervriend?
Ze moeten mannen met Stalin-snorren uit de samenleving verbannen, riep ik vol overtuiging, in mijn hoedanigheid dus van snorloze stalen man, en omdat ik uit meerdere ikken besta – hetgeen heel gezond is volgens Jeffrey Wijnberg – moet je dus wel beseffen dat het strenge ikje dat ik naar voren schuif in dienst staat van mijn verlangen van gevoelige, intelligente kinderen gezonde egoïsten te maken, zodat elke psycholoog in dit land weet dat ook in astrologenland mensen rond lopen die best wel weten wat er zoal te koop is in zich ‘wetenschappelijk’ noemend psychologenland.
Progressief (Transit) Aspect